kaputtgehen (v) (intransitiv) | breken (n) (v) (intransitiv) |
kaputtgehen (v) (intransitiv) | kapot gaan (v) (intransitiv) |
kaputtgehen (v) (apparat) | stukgaan (v) (apparat) |
kaputtgehen (v) (apparat) | kapotgaan (v) (apparat) |
kaputtgehen (v) (apparat) | begeven (v) (apparat) |