abweisen
(v)
(Leute)
|
wegsturen
(n)
(v)
(Leute)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
weggestuurd
sturen weg
stuurt weg
stuurden weg
stuurde weg
|
abweisen
(v)
(Recht)
|
afwijzen
(v)
(Recht)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
afgewezen
wijzen af
wijst af
wezen af
wees af
|
abweisen
(v)
(Recht)
|
verwerpen
(v)
(Recht)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
verworpen
verwerpt
verwerpen
verwierpen
verwierp
|
abweisen
(v)
|
afwijzen
(v)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
afgewezen
wijzen af
wijst af
wezen af
wees af
|
abweisen
(v)
(Vorschlag)
|
verwerpen
(v)
(Vorschlag)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
verworpen
verwerpt
verwerpen
verwierpen
verwierp
|
abweisen
(v)
(Verantwortung)
|
verwerpen
(v)
(Verantwortung)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
verworpen
verwerpt
verwerpen
verwierpen
verwierp
|
abweisen
(v)
(Verantwortung)
|
afwijzen
(v)
(Verantwortung)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
afgewezen
wijzen af
wijst af
wezen af
wees af
|
abweisen
(v)
(Leute)
|
de deur wijzen
(v)
(Leute)
|
abweisen
(v)
(Vorschlag)
|
afwijzen
(v)
(Vorschlag)
|
abgewiesen
weisen ab
weist ab
wiesen ab
wiesest ab
weis(e) ab
|
afgewezen
wijzen af
wijst af
wezen af
wees af
|